AHISKA TÜRKLERİ Bütün Ahıskalılar Burada!

“Devrilesi Moskof” diye başlayan Bir türkü söylerdi anam eskiden Yanık yanık “of! of!” diye başlayan Bir türkü söylerdi anam eskiden. Onda bir memleket, bir vatan derdi Gözümden bir cihan geçer giderdi Her beytin sonunda “Ah vatan!” derdi Bir türkü söylerdi anam eskiden… Türkü değil mısra mısra öğüttü Beni kaç geceler …

Dedim gönül sana gitme, Çetin olur yolun gurbet. Hısım akraba bulunmaz, Düzde kalır ölün gurbet. Ataşa yandırma özün, Ah çeker, kan ağlar gözün, Garip yerde geçmez sözün, Kısa eyler dilin gurbet. Sefili oda yandırır, Kim su serper, kim söndürür… Bin günün bire indirir, Ahir büker belin gurbet. Ahıskalı Aşık Sefili

Ben Ahıska’yım, ben Ahıska’yım! Tarihin en parlak sayfalarına sor; Ben Ahıska’yım, yüz yılın mahkûmuyum! Şimdi gör beni, şimdi gör. Bir zamanlar El’im vardı, tuğum vardı! Türküler söylerdim, sesim soluğum vardı… Kafkas ellerinde düşman çatlatan Mutluluğum vardı. Bey geldim Al-i Osman’a, paşa kaldım, Tez geçti baharım, bir bitmez kışa kaldım; Şimdi …